သွားဆရာဝန်ဆီကို အပျိုကြီးတစ်ယောက် သွားနုတ်ဖို့ရောက်လာတယ်။
သူမကိုကြည့်ရတာ ကြောက်နေပုံရတာနဲ့ ဆရာဝန်က ဟာသတစ်ခုလောက်ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
စင်ပေါ်က ရာဘာလက်အိတ်ကို ယူဝတ်ရင်း မေးလိုက်တယ်။ဒီလက်အိတ်တွေဘယ်လိုထုတ်လုပ်သလဲ သိလားဗျ …
“ဟင့်အင်း မသိဘူးဆရာ …”
ဒီလိုဗျ စက်ရုံမှာ ကြက်ပေါင်စေးတွေကျိုထားတဲ့ စည်ကြီးတွေရှိတယ်။ အလုပ်သမားတွေက သူတို့လက်တွေကိုစည်ထဲနှစ်လိုက်ရတယ်ဗျ။
ပြီးမှလက်ကိုအခြောက်ခံပြီး ခြောက်သွားတဲ့အခါ အရေခွံခွာသလိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်ကြရတယ်…
ပြီးရင်တော့ ကြီးငယ်လတ် အဆင့်ခွဲထားတဲ့ သေတ္တာတွေထဲပစ်ထည့်လိုက်ကြတာပေါ့ဗျာ”
စကားဆုံးတော့ အပျိုကြီး ရယ်ဖို့ဝေးလို့ ပြုံးတောင်မှမပြုံးဘူး။အေးလေ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။
ငါလည်း သူစိတ်ကြည်အောင် ကြိုးစားခဲ့သားပဲဒါနဲ့ ဆရာဝန်ကသွားနုတ်ဖို့ဆက်လုပ်တယ်။
သွားနုတ်ခါနီးအရေးကြီးဆုံးအချိန်ရောက်မှ အပျိုကြီးက ဗြဲခနဲ ထရယ်တယ်။ ခွက်ထိုးခွက်လန်ကို ရယ်တာပါ။
“ဟ ဘာဖြစ်တာတုန်းဗျ”
“ကျမ စဉ်းစားမိသွားလို့ပါဆရာ”ဘာကို စဉ်းစားမိတာတုန်း…!!!!!
ကွန်ဒုံးတွေဘယ်လိုထုတ်လုပ်သလဲ ဆိုတာကိုလေ ဟီးဟီး တော်တော်ပူမှာ….
ဖွီးးးးးကြံကြံဖန်ဖန်ဗျာ အပျိုကြီးများ တွေးလိုက်ရင် အပျိုကြီးတွေ ဆဲမသွားပါနဲ့…။
Credit
Zawgyi
သြားဆရာဝန္ဆီကို အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ သြားႏုတ္ဖို့ေရာက္လာတယ္။
သူမကိုၾကည့္ရတာ ေၾကာက္ေနပုံရတာနဲ႔ ဆရာဝန္က ဟာသတစ္ခုေလာက္ေျပာဖို့ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
စင္ေပၚက ရာဘာလက္အိတ္ကို ယူဝတ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္။ဒီလက္အိတ္ေတြဘယ္လိုထုတ္လုပ္သလဲ သိလားဗ် …
“ဟင့္အင္း မသိဘူးဆရာ …”
ဒီလိုဗ် စက္႐ုံမွာ ၾကက္ေပါင္ေစးေတြက်ိဳထားတဲ့ စည္ႀကီးေတြရွိတယ္။ အလုပ္သမားေတြက သူတို့လက္ေတြကိုစည္ထဲႏွစ္လိုက္ရတယ္ဗ်။
ၿပီးမွလက္ကိုအေျခာက္ခံၿပီး ေျခာက္သြားတဲ့အခါ အေရခြံခြာသလိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲခၽြတ္ၾကရတယ္…
ၿပီးရင္ေတာ့ ႀကီးငယ္လတ္ အဆင့္ခြဲထားတဲ့ ေသတၱာေတြထဲပစ္ထည့္လိုက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ”
စကားဆုံးေတာ့ အပ်ိဳႀကီး ရယ္ဖို့ေဝးလို့ ျပဳံးေတာင္မွမျပဳံးဘူး။ေအးေလ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ။
ငါလည္း သူစိတ္ၾကည္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့သားပဲဒါနဲ႔ ဆရာဝန္ကသြားႏုတ္ဖို့ဆက္လုပ္တယ္။
သြားႏုတ္ခါနီးအေရးႀကီးဆုံးအခ်ိန္ေရာက္မွ အပ်ိဳႀကီးက ျဗဲခနဲ ထရယ္တယ္။ ခြက္ထိုးခြက္လန္ကို ရယ္တာပါ။
“ဟ ဘာျဖစ္တာတုန္းဗ်”
“က်မ စဥ္းစားမိသြားလို့ပါဆရာ”ဘာကို စဥ္းစားမိတာတုန္း…!!!!!
ကြန္ဒုံးေတြဘယ္လိုထုတ္လုပ္သလဲ ဆိုတာကိုေလ ဟီးဟီး ေတာ္ေတာ္ပူမွာ….
ဖြီးးးးးၾကံၾကံဖန္ဖန္ဗ်ာ အပ်ဳိၾကီးမ်ား ေတြးလုိက္ရင္ အပ်ဳိၾကီးေတြ ဆဲမသြားပါနဲ႕…။
Credit
